Babbelwater

We zitten met een eersteklas tettergat in huis.
Mijn man ziet elke dag een beetje bleker bij de gedachte aan 2 spraakwatervallen ipv eentje.
Ikzelf ben oneindig blij, want, naar mijn bescheiden mening, kan er nooit genoeg gekletst en getetterd worden.
Voorlopig gaan de gesprekken tussen mij en Ella hoofdzakelijk nog over eten (patatjes, lekkeeee, coco, koek? koek? KOEK?, Mama KOEKE!, appetje, rozijneeeeeeee,…) en over vallen (BOEMPATAT!).  “BUMBAAAAAA” is ook een favoriet, waarna ze 17x nee zegt als ik uiteindelijk zwicht en een bumba filmpje opzet. Wil ze blijkbaar gewoon kijken naar filmpjes van zichzelf waarin ze naar bumba zit te kijken. “Elllaaaaa kijke! Bumba! JA!”.

Het vergt een speciaal talent om haar op sommige momenten te begrijpen maar ze leert elke dag nieuwe woorden en ik sta er van te kijken hoe snel ze dingen overneemt. Ze praat als geen ander, en de lijst die we bijhouden met alles wat ze zegt barst uit zijn voegen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik het moederschap nu pas écht héél erg leuk begin te vinden. Nu ze een eigen gedacht begint te vormen, heel geleidelijk aan, nu ze praat en lacht en door de kamer stuitert met haar konijn (Mama! Nijntje! Kom!). De verliefdheid wint het van de vermoeidheid. Keihard. En elke keer opnieuw (gelukkig). 🙂

Dankzij die extreme vermoeidheid deze week zijn er niet veel nieuwe receptjes. In de plaats “luierde” (kuch. alsof dat nog bestaat eens je een kind hebt) ik in de zetel met “balls” van Balls and Glory, gunde ik mezelf een avond kippenbillen van The Ribhouse en at ik fricandon met kriekskes.
Woensdag weegdag wordt er eentje met janken vrees ik. 😉

Ik heb wél nog een héél lekker snel-klaar-wok-gerechtje met kip voor jullie neergepend én een zalig lekkere appel-flan-taart! Perfect voor een maandagavond én voor een druilerige zondag.

Tot volgende week!